Geïnspireerd door de tapenade van palmkool die ik proefde van Ingrid Engberts (Biologische Catering Twente) maakte ik dit weekend een pesto van palmkool: ik blancheerde ongeveer 20 palmkool-bladeren (de dikke nerf er uit halen) in kokend water, ca. 5 minuten. Laten uitdruipen en enigszins afkoelen.
In de keukenmachine een handje blanke hazelnoten, twee flinke tenen knoflook, wat zout en een flinke scheut olijfolie tot pasta malen. Beetje bij beetje de uitgelekte cavolo nero toevoegen en mee blenderen. Een flinke handvol geraspte oude/overjarige kaas toevoegen, ook beetje bij beetje door de pesto malen. Wanneer het niet smeuïg genoeg is om goed te mengen nog wat olijfolie toevoegen. Proeven en op smaak afmaken met olijfolie, zout en eventueel wat peper.
Het leverde een schitterend groene pesto op: ik zou dan niet meer weten waarom de kool Cavolo Nero genoemd wordt!
We aten hem met een grove pasta, gebakken verse zalm en gebakken courgette.
Bij een groenteboer in Maartensdijk hadden we een prachtig mooi groen pompoentje gekocht, maar ik kende hem nog niet qua smaak. Bij het opensnijden rook ik gelukkig al een veelbelovend zacht-zoete pompoengeur.
Ik sneed hem in dunne parten (met schil en al) en kruidde met olijfolie, komijn, koriander, wat zout en sambal. De parten rechtop in een anti-aanbak-ovenschaal gezet en een kwartier in de oven geschoven (ca. 200 graden).