Sucadevlees mals als biefstuk

januari 16th, 2012

Afgelopen vrijdag was ik toevallig in de buurt van mijn oude vertrouwde C1000. Na ruim drie jaar vond ik het fijn om de vleesafdeling weer te zien. Dan is Appie toch een beetje saai. Bij deze C1000 ligt bijvoorbeeld schenkel, of mergpijpjes, of varkenslever. Dat vind ik inspirerend.
Ik kwam o.a. thuis met een paar heel mooi dooraderde sucadelapjes. Ze zagen er zo mooi uit dat ik al direct het idee had om ze niet te stoven, maar voor een korte bereiding te gebruiken. Een Aziatisch gerecht in dit geval, omdat daar het vlees meestal aan kleine stukjes bereid wordt. Maar het had ook net zo goed een soort Carne Tagliata (in dunne reepjes gesneden gegrilde entrecote, vaak opgediend met rucola en parmezaanse kaas) kunnen zijn, bijvoorbeeld.

In ieder geval: ik zette een pan water op voor de mie, en sneed een paar rode paprika’s, twee teentjes knoflook, een ui en wat champignons in reepjes. Die bakte ik in de wok, onder toevoeging van iets palmsuiker (bij gebrek daaraan voldoet een theelepeltje gewone suiker) en vissaus. Ik sneed de sucadelapjes in hele mooie dunne reepjes (en sneed daarbij de zeen en eventuele andere harde stukjes weg), marineerde ze even in wat olie met knoflook en bakte ze snel gaar in een koekenpan onder toevoeging van nog wat palmsuiker, peper en vissaus. Het vlees bereidde ik dus apart, omdat ik niet het risico wilde lopen dat het te lang zou doorgaren en dan taai zou worden.
Uiteindelijk ging alles samen in de wok: de afgegoten mie, de groenten en de biefstuk, met nog een gesneden lenteuitje. Op smaak afgemaakt met zwarte peper en vissaus.

Het vlees was erg lekker, een heerlijke volle rundsmaak door alle adertjes. Aanrader!

Visschotel met honing-uiensaus

december 28th, 2011

Snijd drie uien in dunne ringen en een klein teentje knoflook fijn. Voeg een snufje zout toe en laat de uienringen met de knoflook in een koekenpan in een beetje olijfolie heel langzaam gaar stoven. Daar moet je echt de tijd voor nemen: hoe langer de uien er over mogen doen, hoe zoeter ze worden.
Wanneer ze gaar en zoet zijn en heel licht bruine plekjes beginnen te krijgen een half theelepeltje kurkuma (geelwortel) er over strooien, een theelepeltje honing en een klein scheutje water toevoegen. Nog even samen laten koken en de saus op smaak brengen met zout en peper.
Verwarm de oven voor op 200 graden. De bodem van een ovenschaal met de uiensaus bedekken. Twee visfilets (ik had Pangasiusfilets) bestrooien met wat zout. In een kommetje het sap van een halve citroen vermengen met een paar takjes fijngeknipte koriander, peper en zout. De visfilets op de uiensaus leggen en bedekken met het koriander/citroenmengsel. De schaal in de voorverwarmde oven plaatsen en de vis in 20 á 25 minuten gaar laten worden.
Het levert een schotel met een heerlijk smaakvolle saus op. Erbij aten we gekookte aardappeltjes en boontjes.

Cavolo nero met bacon

december 27th, 2011

Deze derde Kerstdag aten we weer eens uit eigen tuin: ik blancheerde zo’n 400 gram palmkoolbladeren in z’n geheel. Dat is nog best lastig, want het zijn lange bladeren. Ik sneed de al te gek dikke nerven onderaan weg en legde ze vervolgens met z’n allen in een bochtje in een flinke hapjespan. Water erbij tot ze bijna onder staan en wat zout, en dan koken tot ze redelijk gaar zijn. Uit laten lekken en de bladeren met z’n vijven of zessen tegelijk bij de nerf in twee plakjes bacon rollen. Het wordt een soort indianentooi: het loof steekt een eind boven de bacon uit. In een flinke koekenpan een beetje olijfolie verhitten en de bundels er naast elkaar in leggen, af en toe draaien, en bakken tot de bacon mooi bruin kleurt. Eventueel nog wat zout een peper om het op smaak af te maken.
Dit was een heerlijk groentegerecht; in dit geval bij pasta met paddestoelen, maar een volgende keer combineer ik het denk ik liever met bv. aardappelpuree en kwarteltjes… Of zoiets ;-). Lijkt me nog beter passen bij de boerenkool-achtige smaak van de cavolo nero. Maar evengoed was dit een heerlijke manier om cavolo nero te eten.

Pasta met pepertjes, knoflook en yakkaas

december 21st, 2011

Vrienden terug uit Nepal brengen yak-kaas mee, gekocht in the middle of nowhere met de Himalaya op de achtergrond. Dat inspireert natuurlijk.

Het zijn twee varianten die ze meebrengen: een belegen en een minder belegen versie, beide keihard en rokerig van geur. Geraspt op de fijne rasp smaakt het ook heel rokerig en het is vrij droog. Het doet qua structuur aan Pecorino of Parmezan denken, dus een recept met pasta ligt voor de hand.

Ik maak een aantal Spaanse rode pepers schoon en snipper ze fijn, en zo ook een paar teentjes knoflook. Een lekkere grove pastasoort koken en intussen de gesnipperde rode peper en knoflook voorzichtig in een plas olijfolie geuren en kleuren… Het donkere groen van een bosuitje wat grover snijden. Dat gaat op het eind bij de peper/knoflookolie, samen met wat verse garnalen. Als de pasta beetgaar is afgieten en met de peper/knoflookolie vermengen.
De fijngeraspte yakkaas (we gebruikten als eerste de jongste variant) er op tafel over strooien. Dat verrast; het geeft beslist een lekker rokerig accent en lijkt qua structuur wel wat op Bottarga.

Als groente had ik courgettes gegrild. Daar strooiden we uiteraard ook wat van de geraspte kaas over, maar in die combinatie verdween de smaak van de kaas bijna volledig! De kaas is ook niet erg zout, en moet het echt van de rokerige smaak hebben, tot nu toe.

Al met al smaakt de yakkaas wel naar meer… wordt vervolgd…

 

Quinoa-salade met pompoen en ui

december 3rd, 2011

Gisteren voor het eerst iets met quinoa gemaakt. Eerst maar eens iets simpels om te proeven hoe quinoa smaakt.

Ik kookte 100 gram quinoa in ruim water ongeveer 9 minuten. Daarna in een zeef met koud water afgespoeld en uit laten lekken. Intussen de oven op 180 graden voorverwarmen en een klein pompoentje in plakken van ongeveer een halve centimeter snijden, en daarna in hapklare stukken (de schil kan er rustig aanblijven, die wordt heel zacht). Twee rode uien pellen en in achten snijden.
De stukken pompoen en ui op een bakplaat leggen, olijfolie erover, wat sambal, korianderpoeder en heel iets komijn. Husselen tot alle stukken met de olie en kruiden bedekt zijn en in 20 minuten garen in de oven. Wanneer de groenten bruine randjes beginnen te krijgen zijn ze klaar.
Ik maakte het mezelf erg makkelijk door de uitgelekte quinoa op de bakplaat te scheppen en daar door de groenten te scheppen. De quinoa wordt dan lekker weer een beetje warm, en krijgt gelijk al een dressing van olijfolie mee. Wat citroensap erdoor, en op smaak brengen met peper en zout. Vervolgens schepte ik de salade in twee grote kommen en versierde met fijngesneden korianderblad en lenteui.

De quinoa smaakt heerlijk granig, een beetje vergelijkbaar met bulgur. Bruikbaar voor van alles en nog wat. Dit was in ieder geval een lekker voedzaam lunchje.

Pesto van cavolo nero

november 30th, 2011

Geïnspireerd door de tapenade van palmkool die ik proefde van Ingrid Engberts (Biologische Catering Twente) maakte ik dit weekend een pesto van palmkool: ik blancheerde ongeveer 20 palmkool-bladeren (de dikke nerf er uit halen) in kokend water, ca. 5 minuten. Laten uitdruipen en enigszins afkoelen.
In de keukenmachine een handje blanke hazelnoten, twee flinke tenen knoflook, wat zout en een flinke scheut olijfolie tot pasta malen. Beetje bij beetje de uitgelekte cavolo nero toevoegen en mee blenderen. Een flinke handvol geraspte oude/overjarige kaas toevoegen, ook beetje bij beetje door de pesto malen. Wanneer het niet smeuïg genoeg is om goed te mengen nog wat olijfolie toevoegen. Proeven en op smaak afmaken met olijfolie, zout en eventueel wat peper.

Het leverde een schitterend groene pesto op: ik zou dan niet meer weten waarom de kool Cavolo Nero genoemd wordt!

We aten hem met een grove pasta, gebakken verse zalm en gebakken courgette.

Vissoep met wortel en pastinaak

november 26th, 2011

Soms heb je een restje kookvocht over. En dat kan een basis zijn voor een heerlijk soepje. In dit geval ging het om de bouillon die overbleef na het koken van wulken (de grote zeeslakken die je regelmatig bij de viskraam op de markt ziet liggen). Maar ook een restje mosselnat is een heel geschikte basis voor deze vissoep.

In een braadpan een beetje olie verwarmen en daarin een ui aanzetten. Vervolgens plakjes wortel (winterpeen) en pastinaak even mee laten doen. De groenten ontwikkelen daardoor een sterkere smaak. En ten slotte nog een in ringen gesneden prei er aan toevoegen. Ik houd een klein beetje van het malse groene gedeelte van de prei nog apart om op het laatst rauw aan de soep te kunnen toevoegen.

Wanneer alle groente licht voorgegaard is de bouillon toevoegen (giet voorzichtig: kijk uit dat er niet toevallig nog zand mee de soep in gaat). Misschien heb je niet genoeg vocht voor de hoeveelheid soep die je maken wilt; voeg dan water toe en maak de soep op smaak met zout (maar liever met een scheut Thaise vissaus). Doe er een laurierblad bij en laat zachtjes samen koken tot de groenten bijna gaar zijn. Dan gaat er in stukken gesneden gefileerde witvis bij en eventueel grote garnalen en de snippertjes fijngesneden groene prei. Zet het vuur uit en bind de soep nog een beetje met een eidooier losgeroerd in wat zure room. Laat de soep niet meer koken. Maak op smaak met zout, peper en eventueel bieslook. Serveren met een lekker warm broodje.

 

Spitskool met sichuan-peper en kip

november 26th, 2011

Het laatste restje van een eigengemaakte chili-olie met sichuan-peper moest op (ooit gemaakt volgens het recept van kok Robin van Aziatische Ingrediënten). Sichuanpeper is een peper die een hele speciale sensatie op je tong geeft: de smaak is fris-bloemig en de peper veroorzaakt een heerlijke verdovende tinteling op je tong. Hoe beter de kwaliteit, hoe sterker het effect.

Een lekker simpel groentegerecht om het te gebruiken is gewokte spitskool. Verhit wat olie in de wok en bak daarin snel de in repen gesneden spitskool. Voeg halverwege de chili-olie toe, een klein scheutje rijstwijn en een theelepeltje suiker.

Wij aten er nog een kipschoteltje bij: bak stukjes kip in olie, voeg wat gehalveerde champignons toe, laat die even meebakken, en breng op smaak met wat lichte sojasaus en een scheutje rijstwijn. Serveren met rijst.

Pastasaus van cavolo nero

november 11th, 2011

Gisteren voor het eerst dit seizoen van de cavolo nero (palmkool) gegeten. Een boerenkool-achtige Italiaanse koolsoort die het erg leuk doet in mijn stadstuintje.
Wanneer je geen cavolo nero hebt zou je het recept ook kunnen proberen met boerenkool, denk ik. Maar ik heb er geen ervaring mee, dus dat wordt dan een experimentje!

Haal de dikke nerf uit het blad en zorg dat je ongeveer 200 gram p.p. hebt. Kook de kool 5 a 10 minuten in gezouten water. Intussen in een flinke scheut room een aantal teentjes knoflook zachtjes garen. De kool afgieten en de room met knoflook erbij doen. Pureren met de staafmixer en op smaak maken met zout en peper.
Serveren met een grove pastasoort en Parmezaanse kaas.

Carpaccio met boleten

november 11th, 2011

Een ontzettend makkelijk en ontzettend lekker voorgerechtje. Bij gebrek aan een hele mooie jonge stevige boleet (eentje bijna uit een sprookjesboek) kun je ook hele verse jonge champignons gebruiken. Het is dan wel mooi om een beetje grote champignons te nemen. De grap is dat de paddenstoelen heel jong en vers zijn en in superdunne plakjes gesneden worden. Dat kan alleen met een heel scherp mes.

En ik zei dat het makkelijk was, dus we nemen rosbief. Spreid plakjes rosbief in een mooie dunne laag uit op de borden die je wilt gebruiken. Leg daarop de plakjes paddenstoel, ook in een dunne laag. Maak een vinaigrette van citroensap, olijfolie, zout en peper, en sprenkel die over de paddenstoelen. Knip er nog wat peterselie over en nog een beetje extra peper.
Serveren met warme broodjes en boter.