Wat wil je eten? Carbonata. Dat is eigenlijk het standaardantwoord van H. als ik vraag wat hij eten wil. En dan bedoelt hij dat hij pasta met spekjes wil, een echte Carbonara hoeft het niet eens te wezen.
Vandaag werd het pasta met spekjes en knolselderij. Fruit een aan dobbelsteentjes gesneden ui, samen met dobbelsteentjes spek in een scheut olijfolie. Een gesnipperd teentje knoflook toevoegen en het geheel zachtjes bakken. Van een knolselderij plakken van maximaal een centimeter dik snijden. De plakken schillen en ook in dobbelsteentjes snijden. Bij de spekjes voegen. Tijm erbij en één of twee peperoncino’s voor de broodnodige pit. Zachtjes door laten bakken, zonder dat het aanbrandt.
In de tussentijd de pasta garen, wij hadden schelpjes. Als de pasta gaar is, afgieten en bij de spekjes en knolselderij voegen. Aan tafel wat Parmezaanse kaas erbij.
Soms is het leven heerlijk simpel.