Posts Tagged ‘eeuwig moes’

Colcannon van eeuwig moes

woensdag, september 28th, 2011

Inmiddels hebben de slakken ook mijn eeuwig moes ontdekt. Dat is jammer, ik eet het liever zelf. Maar de struik is inmiddels zo enorm uitgegroeid dat het ook om die reden al nodig is om er weer flink van te gaan eten. Colcannon is een ideale verwerking, een soort stamppot, en met eeuwig moes lijkt het erg op boerenkool. Maar je zou er ook spruitjes of een andere koolsoort voor kunnen gebruiken.

Was de kool en haal de dikke nerven eruit. Kook aardappelen (wij hadden Koopmans Blauwe) en stamp ze met een scheutje melk tot een grove puree. Inmiddels liggen, in een grote anti-aanbakpan, twee in ringen gesneden uien in een klontje boter zachtjes goudgeel te bakken. Ik doe er een klein snufje zout bij, heb het idee dat dat helpt om de smaak van de uien iets zoeter te laten worden.
Terwijl de aardappelen koken ook de kool kort koken. De uitgelekte en fijngesneden kool door de gestampte aardappelen mengen en het geheel op de uien in de anti-aanbakpan storten. Platdrukken en zachtjes 5 minuten bakken. Met een grote spatel de stamppotmassa enigszins keren, en weer een paar minuten zachtjes bakken. Daardoor ontstaan er her en der door de stamppot lichtbruin aangebakken stukken.
Ik serveerde er een paar ultra dunne (á la minute) speklapjes bij.

 

Gesmoorde eeuwig moes

dinsdag, augustus 16th, 2011

Durf ik het nog? Weer eens te publiceren over eeuwig moes? Na de vakantie is de struik tot belachelijke proporties uitgegroeid, en wieden of snoeien is bij mij synoniem aan oogsten, inmiddels.

In verband met de hoeveelheid neem ik dus grove maatregelen, en durf voor het eerst hem als groente solo te serveren: de bladeren plukken, van de harde nerf ontdoen en in smalle reepjes snijden. In een klein laagje water gaar laten worden, afgieten en op smaak maken met een flinke klont boter, zout en peper.

Viel echt niet tegen, robuuste smaak en gelukkig niet te hard. We aten het als groente samen met gebakken aardappeltjes, gekookte worteltjes en gestoofde mul.

Kikkererwtenschotel met eeuwig moes

woensdag, mei 11th, 2011

Deze spaanse boerenschotel is ook weer ideaal om allerlei groens uit de tuin in te verwerken, en, als je weinig tijd hebt om te koken, is hij makkelijk van te voren te maken.

Bak in een braadpan plakjes chorizo uit, en voeg gesnipperde ui en knoflook toe. Samen een minuut of 5 laten fruiten en een blik kikkererwten toevoegen. Kruiden met wat sambal en paprikapoeder, het liefst de ‘picanto’, die heeft een rokerige smaak en dat is precies wat je hier wilt proeven. Ik neem hem mee uit Spanje, maar met enige moeite is hij ook in Nederland wel te krijgen. Dit is de basis.

Vervolgens kun je er aan groens eigenlijk alles in doen waar je in de tuin maar van af wilt. Maandag maakte ik deze schotel met zo’n 200 gram fijngesneden eeuwig moes. Maar ook een combinatie met andijvie-achtige bladgroente (als brandnetel, paardebloemblad, spinazie, snijbiet) zou prima kunnen. Een fijngesneden tomaat erbij, op smaak brengen met zout en peper en samen laten stoven tot de groenten gaar zijn. Zorg dat er voldoende vocht in de schotel zit, hij moet een beetje smeuïg zijn.

Ik serveer de schotel meestal met gekookte aardappeltjes.

Eeuwig moes met een eitje

maandag, mei 2nd, 2011

Het eeuwig moes (of is het de eeuwige moes?) staat te pronken in mijn tuintje. Ik gebruik wel eens een paar blaadjes als vulling samen met andere groenten bijv. in een omelet of bami, maar heb het nog nooit solo gegeten. En de lente is een mooie tijd om wat dat betreft te experimenteren, want de blaadjes zijn nu lekker fris en jong. In de winter wordt de groente wat harder.

Gisteren alleen thuis en een lunchje met eeuwig moes in de hoofdrol gemaakt. Ik plukte een paar handen vol blaadjes en sneed ze fijn. Even blancheren in een pan kokend water.
Vervolgens wat boter smelten in een koekenpan, de eeuwig moes afgieten en in de koekenpan leggen, vermengd met wat zout. Daarop een eitje breken, zout en peper erop. Ik maakte de dooier iets stuk, en het eitje gaar laten worden met de deksel op de pan. Het hoeft niet hard te bakken; de zachte, groene smaak van de kool (eeuwig moes is een koolsoort), de boter en het ei zijn een heerlijke combinatie.

Ik had er een paar ansjovisjes opgelegd om een spannender geheel te krijgen, maar dat bleek niet echt nodig of beter. Ik denk – en dat gaan we vandaag dus proberen – dat een plakje achterham er lekkerder bij is…

Bonen met groene groenten

woensdag, november 17th, 2010

En nog steeds ‘doet’ de tuin het! Al zal het na volgende week wel afgelopen zijn, want dan wordt er ’s nachts vorst verwacht. Maar vandaag profiteerden we dus nog van bv. de snijbiet en de eeuwige moes.

Dit receptje klinkt minder lekker dan het is, er hoort ook een Italiaanse naam bij, maar die is me even ontschoten…

Was en snijd de verschillende groene groenten (snijbiet, dus, en eeuwige moes, maar ook bijv. andijvie, of in het voorjaar paardenbloemblad, muur, melde, raapstelen of spinazie). De bladeren die wat langer nodig hebben – zoals de eeuwige moes en de snijbiet – blancheer ik eerst.
Dan een scheut lekkere olijfolie in een pan en daarin wat fijngesneden knoflook aanzetten met één of twee verkruimelde peperoncini. De knoflook mag niet bruin worden, maar moet heerlijk gaan geuren. Vervolgens de geblancheerde (en uitgelekte) bladeren erbij doen en even stoven. Een blik witte bonen (zonder vocht) toevoegen, en tenslotte nog de bladeren (zoals de spinazie) die nauwelijks gekookt hoeven te worden. Afmaken met wat citroensap, zout en peper.

Heel simpel, lekker, voedzaam maaltje, samen met een paar gekookte aardappeltjes.

(Mag natuurlijk allemaal ook ingewikkelder met eigen-gekookte bonen enzo, maar is zo ook al lekker genoeg.)