Archive for the ‘Wat aten wij …’ Category

Stamppotje winterpostelein

zondag, mei 5th, 2013

Dit plantje wel eens zien staan? Winterpostelein. Heel algemeen in gemeenteplantsoentjes en wegbermen. En lekker! Groeit in het vroege voorjaar, wanneer er verder nog weinig groens te vinden is, en is heerlijk mals en fris van smaak. Kan heel goed in een salade, maar ook als stamppotje erg lekker.

En ik denk altijd dat iedereen wel weet hoe je een lekkere puree kan maken, maar pas vroeg iemand me bij de Albert Heijn: “Mevrouw, weet u ook waar de aardappelpuree staat?” En het duurde echt even voordat ik het snapte…!

Dus misschien ten overvloede: ga uit van kruimige aardappelen en schil er wat meer dan je normaliter zou gebruiken (normaal gesproken ga ik per maaltijd uit van 200gr p.p., dus dat kan nu wat meer zijn). Zet de aardappelen in een klein laagje water op met wat zout en breng ze aan de kook. Temper het vuur en laat ze zachtjes gaar worden.
Giet het eventuele teveel aan water af, en doe een flinke klont boter of een scheut olijfolie bij de aardappelen. Voeg wat melk toe en stamp de aardappelen fijn met een pureestamper. Zorg dat de puree warm blijft, dus werk als het kan op een heel laag vuurtje. Blijf stampen en melk toevoegen tot het een lekkere smeuïge puree is, en maak op smaak met zout en peper.
Roer er vervolgens de gesneden postelein door. Voor dit soort werkzaamheden gebruik ik overigens graag een schaar: ik knip dan de bosjes postelein boven de pan in stukjes. (En de steeltjes kunnen er rustig bij, die zijn mals genoeg.) De groente slinkt natuurlijk door de hitte, dus je kunt best veel postelein gebruiken.
Proef uiteindelijk op smaak af en voeg eventueel nog zout en peper toe.

Als garnituur maakte ik er in olijfolie uitgebakken plakjes chorizo en champignons bij.
Een heerlijk maaltje.

Gekonfijte sinaasappel

zondag, april 21st, 2013

Post uit Portugal: een prachtige doos vol biologische sinaasappels en mandarijnen!  En hoewel je sinaasappelen natuurlijk ook gewoon best lang kunt bewaren, vraagt zo’n overvloed om een paar mooie recepten. Het boek Arabia van Merijn Tol en Nadia Zerouali brengt hier uitkomst:

Snijd de sinaasappels met schil en al in parten, bijvoorbeeld in achten, en kook ze een minuut of 5 in water. Maak een suikerstroop door een pond suiker en een eetlepel kaneel in een liter water langzaam op te lossen. Laat de sinaasappelparten hierin een uur op laag vuur konfijten. De parten kunnen daarna met de siroop in een weckpot bewaard worden. Zorg dat ze goed onder de siroop blijven.

Gebruik de parten sinaasappel vervolgens bijvoorbeeld in een lamsstoofpot. Of bij gestoofd rund- of paardenvlees.
Of meng ze in kleine stukjes gesneden door de vinaigrette van een groene salade.
Maar ze zijn in stukjes gesneden ook heerlijk door een romige turkse yoghurt.

Gepekelde kip of haan

maandag, april 1st, 2013

Een paniek-telefoontje van vriendin M.: de puberende Bresse-haantjes, opgekweekt uit via internet verkregen broedeieren, begonnen de Wyandotjes behoorlijk lastig te vallen. Dat kan echt niet: een Poule de Bresse is een reus vergeleken met kriel-wyandotjes. Er moest dus iets gebeuren… en zo aten we gisteren  we  eigen-geslachte Bresse-haan.

Het is een van de lastige zaken bij het houden van kippen: tussen de uitgebroede eitjes zitten ook kuikentjes die haan worden. En die kun je niet allemaal houden… Maar voordat je zeker weet dat het écht haantjes zijn duurt het soms even. Voor een wat ouder haantje is pekelen een fantastische methode om hem prachtig sappig te serveren:

Los 125 gram zout op in 2 liter water. Neem een stevige plastic zak, doe de kip erin. Voeg daarbij een in schijven gesneden citroen, een paar tenen knoflook, wat takjes rozemarijn. Giet de pekel erbij en bind de zak dicht. Leg hem zo een uurtje of vier, vijf in de koelkast. Eventueel een keertje keren als de kip niet helemaal onder de pekel staat.

Schil een paar aardappelen en snijd ze in vieren of zessen. Verwarm de oven op ruim 200 graden, en leg de kip op de buik in een ovenschaal. De citroen, knoflook en rozemarijn kunnen voor een deel in de buikholte gestopt worden. Leg de stukken aardappel naast de kip en verdeel de rest van de citroen, knof en rozemarijn over de aardappelen. Schuif de schaal in de oven. Na een half uur de kip keren om zo de borstkant ook bruin te braden. Nog een half uurtje (of iets langer als het een grote kip betreft) in de oven laten braden.

Wanneer je een grote schaal hebt, kun je tegelijk met de kip en de aardappelen nog groenten meebakken: bijvoorbeeld stukken winterwortel, knolselderij, ui of pompoen. Hussel ze dan, als je de kip keert, meteen ook even om.

Rabarberwodka en een bietenborrelhapje

zaterdag, september 22nd, 2012

Gisteravond trad het Rusalki Quartet op in de Bornse Synagoge: een zeer feestelijke muzikale afsluiting van het Russische thema van de activiteiten de laatste weken. Elk lied was een dramatisch pareltje: een genot voor het oor, maar ook voor het oog! We serveerden ter onderstreping een hapje en een drankje.

Kook een stuk of 8 kleine bietjes zo’n 30 à 40 minuten. De mooie zomerbietjes die je momenteel kunt krijgen zijn al superzoet van zichzelf, dus misschien was het niet echt nodig, maar ik kookte ze daarna nog even op in een zoetzuur van azijn en suiker. Daarvoor deed ik 350 ml. inmaakazijn, 200 gram suiker, 2 laurierbladen, een paar zwarte peperkorrels, een schepje zout en een in dunne ringen gesneden ui in een pan. Ik pelde de bietjes en sneed ze in plakken van een centimeter dikte. In het zoetzuur werden deze toen nog een 20 minuten gekookt. Ik liet ze in het vocht afkoelen en een nachtje staan om de smaak goed te laten inwerken.
Intussen twee gerookte forelfiletjes heel fijn prakken en vermengen met een eetlepel zachte boter, een half pakje roomkaas en een lepel geraspte mierikswortel. Op smaak brengen met zwarte peper. Het geheel in een garneerspuit met een grove spuitmond doen, en dan mooie torentjes (proberen te) spuiten op de uitgelekte plakjes biet. Garneren met bijvoorbeeld een kappertje, wat peterselie of een paar korrels kaviaar. Net wat je hebt.

De rabarberwodka was al een paar weken eerder voorbereid:
2 flessen wodka, 900 gram rabarber aan stukjes en 300 gram suiker samen in een grote weckpot een paar weken laten trekken. Af en toe keren om de suiker goed te laten oplossen. Na een paar weken zeven, en gekoeld serveren. Nazdrovje!

Rabarberwodka

Courgetteomelet

dinsdag, augustus 21st, 2012

Nog maar eens een keer over courgette, want die dingen groeien je gewoon achterna! Toch verveelt het nog niet, dit is gewoon ook weer een erg lekker recept: courgettepannenkoek. Ik vond het in een oud Perzisch kookboekje, en het zou bijvoorbeeld ook met aubergine gemaakt kunnen worden.

Een flinke geraspte of gesnipperde ui zachtjes fruiten in een grote koekenpan, tot goudgeel. Een courgette grof raspen en erbij voegen. Een klein theelepeltje kurkuma (geelwortel, toko) erbij en een flietseltje suiker. Zachtjes samen bakken tot het meeste vocht uit de courgette is. Wat zout en peper toevoegen.
Inmiddels twee of drie eieren samen in een kom breken en her courgettemengsel erdoor roeren. Op smaak maken met zout en peper en terug in de pan doen. De omelet of pannenkoek zachtjes bakken en keren om de andere kant te bakken.

Lekker voor de lunch of met een groene salade als hoofdgerecht.

En … dit is één van de weinige gerechten waarin ook een iets uit zijn krachten gegroeide courgette nog wel voldoet.

Gegrillde courgette

dinsdag, augustus 7th, 2012

Heel simpel, maar in deze tijd van het jaar in het kader van ‘hoe kom ik op een leuke manier door mijn courgettes heen’ toch wel het noemen waard:

Snijd een superverse courgette in de lengte in plakken van een kleine centimeter dik. Bestrijk ze met wat (knoflook-)olijfolie en rooster er op gloeiende grillplaat aan beide kanten mooie zwarte streepjes op. Bestrooien met wat zeezout.

Klaar. Heerlijk. Kan ook met aubergine.

Eten als bijgerecht bij bijvoorbeeld lamskoteletjes of garnalen.

Landloperssoep

dinsdag, juli 3rd, 2012

Als ik soms eens behoefte heb aan het verzamelen van mijn eigen eten, is dit een perfect recept. Komt vast goed van pas tijdens de vakantie.  Het komt uit een van de kookboeken van Moro en is ideaal na een lekkere wandeling langs allerlei eetbaar groens…

Begin met een ui te snipperen en langzaam te fruiten in olijfolie (een mespuntje zout maakt de ui zoeter). Een teen knoflook, een paar laurierbladeren en twee flinke aardappelen aan blokjes erbij. Zachtjes samen verder laten bakken met een deksel op de pan: de aardappelen moeten niet aanbakken. Voeg een halve liter bouillon toe en laat het geheel 10 minuten doorkoken tot de aardappelen gaar zijn. Verwijder de laurierbladeren en pureer de soep met een staafmixer.
Snijd al het eetbare groen aan dunne reepjes en voeg het toe aan de soep. Bak wat plakjes chorizo uit (ik had toevallig van die lekkere Turkse stinkworstjes, dat kan ook) in olijfolie en voeg ze als garnering toe aan de soep, met de bijbehorende olie.

En wat is dan dat eetbare groens? Zuring, bijvoorbeeld en brandnetelblad, paardenbloemblad, malve, klaproos, Oost-Indische kers, rucola, groen van radijs, blad van bietjes, enzovoorts.

Iraanse rabarber/komkommersalade

zaterdag, juni 2nd, 2012

Het Keukenkwintet repeteert morgen de hele dag, met aansluitend een eten met partners. Ieder heeft zijn eigen taakje daarin gekregen. Het hoofdgerecht gaat een Mediterrane lamsstoofschotel worden, heb ik begrepen. Ik zorg voor de bijgerechten:

Allereerst een Melanzane alla Parmigiana, een ovenschotel met aubergine, die heb ik al eens beschreven.

Vervolgens las ik in mijn zoektocht naar hartige rabarberrecepten in ‘De Smaakbijbel’ van Niki Segnit een suggestie voor een rabarbersalade met een Iraanse oorsprong. Ik maakte hem als volgt: snijd een flinke, dikke stengel rabarber in heel dunne plakjes (millimeterwerk). Schil een komkommer (een dunschiller is dan handig), snijd hem in de lengte doormidden en schraap met een klein rond lepeltje de zaden eruit. De komkommer vervolgens aan net zulke dunne plakjes snijden als de rabarber. Schep de schijfjes rabarber en komkommer door elkaar in een kom, strooi er een flinke theelepel zout over, misschien nog wel wat meer, en meng dat met je handen zodat alle plakjes met het zout in aanraking komen. De bedoeling is dat het zout vocht aan de groente onttrekt en de smaak milder maakt. Laat de plakjes zo een paar uur staan en roer ze af en toe om.
Vlak voor je aan tafel gaat maak je een rond bord op met rucola, lichtjes aangemaakt met olijfolie. Leg in het midden van het bord de uitgelekte schijfjes komkommer en rabarber. Maal eventueel nog een frietseltje zout over de rucola en maak de salade op smaak af met citroensap, olijfolie, peper en gesnipperde munt.

En ten slotte nog een uiensalade met zwarte olijven. Daarvoor sneed ik een mooie harde ui aan heel dunne ringen (weer millimeterwerk). Die bestrooide ik ook met wat zout, een lekkere olijfolie en wat appelazijn. Ook dat mag een paar uur trekken, zodat de ui zijn scherpte verliest. Afmaken met uitgelekte zwarte olijven.

Half-om-half

woensdag, mei 23rd, 2012

 

half-om-half gehaktTóch blijf ik het rare snuiters vinden daar bij Albert Heijn: altijd gedacht dat half-om-half betekende half rund- en half varkensvlees. Maar dit etiket doet anders vermoeden.

Op de ingrediëntenlijst staat het rundvlees overigens wel vermeld.

Paprika/vissoep

dinsdag, mei 22nd, 2012

Een ontzettend lekker soepje, al zeg ik het zelf ;-)

Een soepje maken begint bij mij heel vaak met een gesnipperde ui in wat olijfolie zachtjes aanzetten. Daarbij gingen dit keer een in stukjes gesneden tomaat en een loslopend stuk winterwortel, ook aan stukjes. Vervolgens een rode paprika aan reepjes.
Alles even zachtjes samen bakken, maar er hoeft niets bruin te worden. Een liter water toevoegen (maak de soep niet te dun, want dat pureert straks weer lastig) en een klein kippenbouillontabletje. Een paar blaadjes salie en een blaadje laurier als ‘kruidenbuiltje’. De soep aan de kook brengen en zo’n 20 minuten laten koken, tot alles gaar is.
De kruiden (laurier en salie) eruit vissen, en de soep pureren. Échte puristen (hihi) passeren de soep dan nog een keer door een fijne zeef, maar ik gun mezelf daar eigenlijk nooit tijd voor (en heb ook een hekel aan de vaat die dat weer geeft…). Op het laatst een paar stukjes witvis (ik gebruikte koolvis) in de soep gaar laten worden. Op smaak afmaken met zout en peper.

De soep was heel fijn van smaak, romig bijna, terwijl er geen room aan te pas kwam. En er had – maar dat bedenk ik nu pas – ook nog heel goed wat korianderblad op gekund.