Archive for september, 2011

Colcannon van eeuwig moes

woensdag, september 28th, 2011

Inmiddels hebben de slakken ook mijn eeuwig moes ontdekt. Dat is jammer, ik eet het liever zelf. Maar de struik is inmiddels zo enorm uitgegroeid dat het ook om die reden al nodig is om er weer flink van te gaan eten. Colcannon is een ideale verwerking, een soort stamppot, en met eeuwig moes lijkt het erg op boerenkool. Maar je zou er ook spruitjes of een andere koolsoort voor kunnen gebruiken.

Was de kool en haal de dikke nerven eruit. Kook aardappelen (wij hadden Koopmans Blauwe) en stamp ze met een scheutje melk tot een grove puree. Inmiddels liggen, in een grote anti-aanbakpan, twee in ringen gesneden uien in een klontje boter zachtjes goudgeel te bakken. Ik doe er een klein snufje zout bij, heb het idee dat dat helpt om de smaak van de uien iets zoeter te laten worden.
Terwijl de aardappelen koken ook de kool kort koken. De uitgelekte en fijngesneden kool door de gestampte aardappelen mengen en het geheel op de uien in de anti-aanbakpan storten. Platdrukken en zachtjes 5 minuten bakken. Met een grote spatel de stamppotmassa enigszins keren, en weer een paar minuten zachtjes bakken. Daardoor ontstaan er her en der door de stamppot lichtbruin aangebakken stukken.
Ik serveerde er een paar ultra dunne (á la minute) speklapjes bij.

 

Gegrilde pompoen

woensdag, september 28th, 2011

Belofte maakt schuld… hier de gegrilde pompoen: wij hadden zo’n mooi knaloranje pompoentje, vers uit de moestuin van Martine.

Halveer de pompoen en snijd  hem in dunne parten, iets meer dan een centimeter dik. De pitten eruit halen, de schil kan er gewoon aan blijven zitten. De schijven vermengen met olijfolie en een mengsel van zout, paprikapoeder, korianderpoeder, tijm, cayennepeper en uien-poeder (of verzin zelf iets lekkers). Op hun platte kant een bakblik leggen (zorg dat ze niet aan kunnen bakken, dus bakpapier of olijfolie gebruiken, bijvoorbeeld) en ze ongeveer 20 minuten bakken in een oven van zo’n 180 graden.

Supersimpel maar heerlijk, als bijgerecht bij van alles en nog wat. En de schil kan gewoon gegeten worden.

 

Tofu-salade en rijst

dinsdag, september 27th, 2011

Een heerlijk en simpel receptje met rauwe tofu (of tahoe). Koop hiervoor een blok zachte, verse tofu bij de toko, de supermarkt-variant is echt minder lekker.
Dit gerechtje maak ik per persoon in een mooi chinees kommetje.

Snijd de tofu in blokjes van een kleine centimeter en leg ze in de kommetjes. Een rode peper heel fijn snijden en over de tahoe strooien (maar ik behelp me bij gebrek aan rode peper ook wel met een theelepeltje sambal). Vervolgens fijngeknipte koriander over de kommetjes verdelen en een in ringetjes gesneden bosui. Wat dunne, lichte sojasaus erover en een paar druppels sesamolie. Tenslotte in een koekenpannetje een scheut zonnebloem- of arachideolie verhitten en een kleine eetlepel daarvan in de kommetjes gieten, door de hitte gaat het lekker knetteren. Klaar. Serveren en met stokjes eten!

Ik serveer het met gekookte rijst en gewokte chinese kool (wat gehakte knoflook in olie en vervolgens de in grove repen gesneden kool, afmaken met een scheut oestersaus).

Artisjokkengratin met jonge geitenkaas

maandag, september 5th, 2011

Goede berichten uit Nijmegen: de artisjokkengratin die voor het feest bedoeld was, maar nooit het buffet bereikte, blijkt gelukkig toch nog met smaak verorberd te zijn. Hij leek mij zelf eerlijk gezegd ook heel lekker, dus ik durf het risico aan hem te beschrijven zonder hem geproefd te hebben…

Ik gebruikte artisjokkenbodems. Deze waren diepvries, dus ik kookte ze nog een minuut of vijf en sneed ze toen in plakken van ongeveer een centimeter dik. In een laag in een ovenschaal leggen. Vervolgens maakte ik een dikke bechamelsaus. Die heb ik al vaker beschreven, zie bijvoorbeeld hier en hier.
Met dit verschil dat ik eerst een flinke gesnipperde ui met wat zout in de boter glazig en zoet (en niet bruin!) liet worden. Daarop een flinke schep bloem en er een samenhangende bal van roeren. Melk erbij, aan de kook laten komen en weer roeren tot het een samenhangende bal is. Enzovoort. Het moet een behoorlijk dikke saus blijven, want van de artisjokken komt waarschijnlijk nog wel wat vocht af.
De saus wordt op smaak gebracht met een paar eetlepels verse jonge geitenkaas (een smeerbare) en wat zout en peper. Over de artisjokken in de schaal gieten en bestrooien met een mengsel van geraspte Goudse en Parmezaanse kaas. Peterselie erover knippen, en ik schat zo’n 30 minuten in de oven tot alles lekker bubbelt en de bovenkant gegratineerd is.

En als het goed is krijg je dan dus zo’n soort plaatje:

artisjokkengratin

Geen artisjokken? Ik verwacht dat het ook heel lekker kan zijn met bijvoorbeeld bloemkool of broccoli…